Algemeen
Gerard Kamphuis blaast 100 kaarsjes uit
LOSSER - Honderd jaar geleden werd hij geboren. Op 6 maart 1921 zag Gerard Kamphuis in Lattrop het levenslicht in een gezin met totaal 9 kinderen. In 1952 nadat hij trouwde met zijn Annie verhuisde het stel naar Beuningen. Gerard werkte eerst in de textiel en maakte daarna de overstap naar Stork in Hengelo tot zijn pensioen.
Omdat Gerard tegenwoordig wat minder goed hoort, voert dochter Ingrid die naast haar vader woont het woord. “Hij woont nog steeds zelfstandig. Je hoeft niet achter hem aan,” vertelt ze, “Mijn moeder overleed in 2002, maar over het algemeen redt mijn vader zich prima. Het eten krijgt hij in diepvriesmaaltijden en die warmt hij zelf op. Hij rijdt zelfs nog auto en heeft pas nog verlenging gehad. Hij kan tot 104 door. Ja, hij rijdt alleen nog korte afstanden en op bekende wegen in de buurt gaat dat prima.”
Normaalgesproken gaat hij iedere middag op pad. “Even naar Oosterik om koffie te drinken of naar één van de kinderen. We wonen allemaal in de buurt,” gaat Ingrid verder, “Verder kijkt hij wel TV en puzzelt hij af en toe, van die woordzoekers. Lezen deed hij altijd wel veel, maar dat is nu wat minder.” In een eeuw tijd heeft Gerard veel meegemaakt. De meest indrukwekkende periode moet de oorlog zijn geweest toen hij net 18 was, maar dat relativeert hij. ‘Mijn vader zegt altijd dat we het hier in Twente niet zo waar hebben gehad. Hij werkte destijds bij een boer en daar kenden ze geen honger,” zegt Ingrid, “En hij heeft natuurlijk allerlei technologische ontwikkelingen meegemaakt. Hij bleef redelijk bij. Hij is ook nergens bang voor. Hij heeft zelfs nog een tijdje een mobieltje gehad, maar dat werd op een bepaald moment te ingewikkeld voor hem.”
Over hoe haar vader zo oud kan worden, weet Ingrid te vertellen dat hij heel sober leeft. “Hij eet niet veel, drinkt niet veel en hij rookt niet. Het is een echte doorzetter die niet bij de pakken neer zit. Tien jaar geleden kreeg hij een ongeluk hier aan de Oude Dijk. Hij moest toen naar Gerardus Majella voor revalidatie, maar hij zei: ‘ik ga naar huis, want hier kom ik niet verder. Dit doe ik niet.’ Op eigen kracht is hij er helemaal bovenop gekomen. En ik denk dat het ook wel in de genen zit. Zijn broers en zussen zijn inmiddels wel overleden maar ze zijn allemaal tussen de 80 en 90 jaar oud geworden.” Gerard kreeg met Annie 6 kinderen: 2 zonen en 4 dochters, 12 kleinkinderen en 4 achterkleinkinderen met een 5e op komst. Zaterdag besteedde de familie op een bescheiden manier aandacht aan de nieuwbakken eeuweling. Ingrid: “Maar mijn vader is vastbesloten om als het weer mag een feest te geven.”
