Hoe vergaat het de Oekraïense vluchtelingen in voormalig hotel Marktzicht?

Willen jullie iets meer over jezelf vertellen? Hoe zag jullie leven er thuis uit?

Violetta: We hadden een gelukkig leven. Ik werkte vanuit huis en had een online webshop. Ik verkocht kinderkleding via Instagram. En ik heb twee kinderen van 6 en 2 jaar.

Yana: Ik had een baan in de logistiek en een mooi appartement. 

Hoe ziet jullie dagelijks leven er hier uit?

Violetta: Ik werk als schoonmaakster bij café Smit. Daar heb ik het erg naar mijn zin. Het is een leuke baan en ik heb een leuke baas. Mijn dochter van 6 gaat naar school in Enschede. Elke dag wordt ze met de bus gehaald en gebracht. Ze zit op een Nederlandse school, samen met 4 andere Oekraïense kinderen. Op die manier pakt ze de Nederlandse taal super snel op! Ze heeft het er erg naar haar zin en is vooral heel enthousiast over haar lerares. Mijn man past ’s ochtends op onze zoon. ’s Middags kom ik thuis en pas ik op onze zoon en dochter als ze van school komt. Dan gaat mijn man aan het werk bij Johma. Hij werkt daar in verschillende functies maar onder andere verpakt hij het voedsel.

Yana: De meeste mensen die hier verblijven werken bij Johma. En daarnaast hebben we ook 2 keer per week Nederlandse les. Ook gebruiken we Apps op onze telefoon om Nederlands te leren. Apps waarmee je een vreemde taal kunt leren. Een paar dingen kunnen we al zeggen: ‘Hoe gaat het?’ tellen tot 30, een aantal woorden en korte zinnetjes. Het is fijn dat we hier druk bezig zijn. Dan heb je ook minder tijd voor je gedachtes.

Hoe is het leven in hotel Marktzicht?

Yana: Aan het begin waren er steeds een paar mensen verantwoordelijk voor bijvoorbeeld koken en dan aten we samen. Nu doet iedereen steeds meer z’n eigen ding. We eten wel in dezelfde ruimte maar alle gezinnen koken voor zichzelf. Er zitten vooral gezinnen en studenten in hotel Markzicht. Het bevalt erg goed. Ieder gezin heeft z’n eigen badkamer en toilet, dat is heel prettig. 

Welke cultuurverschillen hebben jullie ontdekt?

Violetta: We waren laatst verbaasd dat overal de Nederlandse vlag uithing! Dat was omdat scholieren geslaagd waren, hoorden we later. Die traditie kennen we niet in Oekraïne.

Hoe vinden jullie het verder in Nederland?

Yana: We zijn dankbaar voor alles hier. De support en de mensen die ons hebben opgevangen. Ons werk. Ook voor iedereen die ons eten en kleren bracht in het begin. De coördinatoren bij Marktzicht doen er alles aan om ons hier fijn te voelen. We zijn heel dankbaar.