gtag('consent', 'update', {'ad_user_data': 'granted','ad_personalization': 'granted','ad_storage': 'granted','analytics_storage': 'granted' });
Terug
PHOTO-2025-10-06-09-37-06.jpg

Jos en Anny Temmen denken in oplossingen, niet in problemen

Zestig jaar getrouwd en nog steeds vol liefde: Jos (82) en Anny (82) Temmen–Schoondermark vieren hun diamanten huwelijk. Op 10 november is het precies zestig jaar geleden dat ze elkaar het jawoord gaven in de Jozefkerk in Enschede. Het feest was bij De Vluchte en sindsdien zijn ze eigenlijk nooit gestopt met samen genieten. Op 5 oktober 1965 trouwde het stel voor de wet. Burgemeester Jeroen Diepemaat bracht het echtpaar afgelopen zondag een bloemetje.

Jos komt uit Losser, Anny uit Glanerbrug. “Ik dacht vroeger: er is niks beter dan Glanerbrug,” lacht ze, “maar ik ben wel verlosserd hoor!” De twee leerden elkaar kennen in de vroege jaren zestig. Jos ging eigenlijk altijd in Oldenzaal uit, “want dat vond ik mooier toen.” Maar een vriend sleepte hem mee naar De Vereeniging in Losser en daar stond Anny. “Liefde op het eerste gezicht,” zegt Jos glunderend. “En dat is het eigenlijk nog steeds.”

Altijd gezellig
Na hun trouwen woonden ze eerst op de Ribbelt in Enschede, daarna aan de Kremersweg in Losser. Toen een jonge buurt met veel gezinnen. “Daar zijn we in ’73 naartoe verhuisd, toen onze dochter Daniëlle werd geboren,” vertelt Anny. Hun oudste zoon, Patrick, was er toen al. “Het was er altijd gezellig. We hebben overal met plezier gewoond.” Twintig jaar geleden verhuisden ze naar de Wilgenkamp. “We vonden het een mooie plek,” zegt Jos. “Al stond het huis lang te koop. Er moest nogal wat aan gebeuren, maar dat hebben we niet erg gevonden. We voelen ons er thuis.”

Eigen wasserette
Jos werkte in het ziekenhuis op de administratie, eerst voor Ziekenzorg in Enschede en later voor het MST. Daarnaast was hij bij de vrijwillige brandweer in Enschede en later in Losser. Hij was er onder meer penningmeester en secretaris. “We hebben indrukwekkende dingen meegemaakt, maar ook veel leuke uitjes,” zegt hij. Anny had in Enschede een eigen wasserette. “Ze kende half Enschede,” zegt zoon Patrick. Na de verhuizing naar Losser is ze ermee gestopt en zorgde ze voor het gezin. Ze zette zich graag in voor de gemeenschap. Zo maakte ze heel wat bloemstukken en -boeketten voor de Martinuskerk en het bejaardencentrum.

Keep left
Sportief waren beiden ook. Jos voetbalde in zijn jonge jaren bij KVV Losser. “Ja, betaald voetbal!” grapt hij. In de jaren dat hij in dienst zat in Zeeland betaalde de club zijn reiskosten. Later tennisten hij en Anny bij LTC. Reizen deden ze graag, vooral met de caravan. “Naar Zeeland, Italië, Engeland – keep left, keep left!” lacht Jos. Domburg werd hun tweede thuis. “Voor ons 40- en 50-jarig huwelijk zijn we daar met het hele gezin geweest.”

Positief
De gezondheid is hun de laatste tijd niet altijd gunstig gezind. Jos woont sinds een aantal weken extern op de Eschpoort in Enschede bij zorginstelling Liberein. Hij en Anny hopen dat hij snel een plek toegewezen krijgt in Losser. Maar ze zitten niet bij de pakken neer. Ze vieren hun 60-jarig huwelijk in november met dochter Daniëlle, zoon Patrick en schoondochter Sabine, en kleindochters Sanne en Fleur zoals het past binnen de mogelijkheden. Fysiek kunnen ze dan niet meer samenwonen, maar ze zijn nog steeds hartstikke gek met elkaar. Hoe ze zo positief blijven? “We denken in oplossingen, niet in problemen,” zegt Jos. “En we laten elkaar in de waarde,” vult Anny aan.